Biegać, skakać, latać, pływać…….

Wiek przedszkolny dziecka to okres jego intensywnych przemian. Samodzielność, rozwój społeczny, emocjonalny i fizyczny to te obszary w rozwoju naszych dzieci, w których udaje się nam odnaleźć dużo pozytywnych zmian. Różnicę w rozwoju dziecka widać gołym okiem, gdy porównamy statystycznego 3 latka, rozpoczynającego przygodę z przedszkolem, z 6-7 latkiem, który tę przygodę wkrótce zakończy. Są to rzeczy absolutnie oczywiste.

Rozwój każdego dziecka realizuje się samoistnie i zależy od prawidłowego funkcjonowania jego układu nerwowego. W mózgu małego człowieka znajdują się ośrodki nerwowe odpowiedzialne za ruch, rozwój intelektualny i emocje. Mózg jest również bardzo wrażliwym ośrodkiem, do którego docierają wszystkie bodźce z otoczenia, w którym dziecko w danej chwili przebywa lub funkcjonuje na co dzień. Jest rejestratorem bodźców wzrokowych, dotyku, smaku, węchu oraz odczuć związanych z ruchem.

Okazuje się, że prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego dziecka uwarunkowane jest systematycznym dostarczaniem mu wszechstronnych bodźców. Zresztą większość dzieci doskonale potrafi sobie ich dostarczać. Spójrzmy na swoje pociechy nieco z boku. Dzieci, gdy nie są chore lub nie śpią, są w ciągłym ruchu. Poznają świat na wiele sposobów posługując się przy tym wieloma zmysłami: wzrokiem, smakiem, dotykiem, węchem. Dzieci uwielbiają ruch. Biegają, skaczą a czasami nawet wiszą z kanapy głową w dół. Dostarczają sobie takich bodźców jakich aktualnie potrzebują. Widzimy, że ciągła, różnorodna aktywność leży w naturze każdego dziecka.

W konfrontacji do potrzeb i natury naszych dzieci stoi niestety cywilizacja, z wszystkimi jej „dobrodziejstwami”. Nie chciałbym wpisywać się w nurt osób, które twierdzą, że dzieciom należy zabrać telewizję, wygonić na dwór i na siłę posadzić na trzepaku. Ale prawda jest taka, że „udogodnienia” w postaci chociażby telewizji, a już na pewno tabletów i smartfonów, tak często wykorzystywane przez niektórych rodziców w procesie wychowywania dziecka, nie dostarczają mu odpowiednich, różnorodnych i potrzebnych bodźców. Dostarczają za to ogromnych dawek wrażeń wzrokowych, co jest dalekie od potrzeb dziecka, które potrzebuje przede wszystkim bodźców różnorodnych.

Chciałbym zachęcić wszystkich, abyśmy korzystając z udogodnień, jakie niesie za sobą cywilizacja oraz łatwy dostęp do wszelkich urządzeń elektronicznych, nie zapominali o zdrowym rozsądku i postępowali w zgodzie ze starą, sprawdzoną zasadą, że „co za dużo to nie zdrowo”. Zachęcam do refleksji.

Fizjoterapeuta Radosław Pawelczyk

Dodaj do zakładek Link.

Komentarze są wyłączone.